برای درمان زگیل از چه روش هایی میتوان استفاده کرد؟

زگیل زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های پوست سریع‌تر از حد طبیعی رشد می‌کنند، زیرا به ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) آلوده شده‌اند. از میان ۱۵۰ سویه HPV، حدود ۱۰ گونه باعث ایجاد زگیل های پوستی (پوستی) از جمله زگیل های معمولی، کف پا و صاف می شوند. زگیل ها بیشتر در دست ها، پاها و صورت شما دیده می شوند. آنها همچنین ممکن است در ناحیه تناسلی و مقعد ایجاد شوند. این مطلب درمان زگیل تناسلی را پوشش نمی دهد. تعدادی از درمان های مختلف وجود دارد که می تواند شانس خلاص شدن از شر زگیل را بهبود بخشد، اما آنها همیشه موثر نیستند. درمان زگیل های کف پا به خصوص سخت است زیرا گاهی اوقات به سمت داخل رانده می شوند. همچنین در صورت باقی ماندن برخی ویروس ها یا سلول های پوستی عفونی، زگیل های جدید ممکن است دوباره ایجاد شوند. زگیل ها اغلب با محلول اسید سالیسیلیک یا کرایوتراپی درمان می شوند. اینها همچنین بهترین درمان های مورد مطالعه هستند.

زگیل چگونه تشخیص داده می شود؟

در بیشتر مواقع، پزشک شما تنها با نگاه کردن به زگیل می‌تواند آن را تشخیص دهد. در برخی موارد، آنها همچنین ممکن است زگیل را بتراشند تا به دنبال نقاط ریز بگردند. این‌ها نشانه‌های لخته‌شده رگ‌های خونی هستند و در برخی زگیل‌ها رایج هستند. در برخی موارد، پزشک ممکن است مطمئن نباشد که رشد پوست شما زگیل است یا خیر. در این صورت، ممکن است بخشی از زگیل را بردارند تا برای شناسایی به آزمایشگاه بفرستند.

آیا می توان از زگیل پیشگیری کرد یا از آن جلوگیری کرد؟

برخی از زگیل ها قابل پیشگیری هستند و برخی دیگر را نمی توان پیشگیری کرد. زگیل ممکن است به طور طبیعی رخ دهد، بسته به اینکه چه چیزی باعث آنها شده است. اما زگیل همچنین ممکن است از طریق تماس از فردی به فرد دیگر منتقل شود. همچنین ممکن است با استفاده از حوله یا اشیاء دیگری که توسط فردی که زگیل دارد، زگیل ایجاد شود. زگیل‌های ناحیه تناسلی بسیار مسری هستند و می‌توانند در طول رابطه جنسی دهانی، واژینال یا مقعدی به فرد دیگری منتقل شوند. اگر شما یا همسرتان در ناحیه تناسلی زگیل دارید، مهم است که رابطه جنسی محافظت نشده نداشته باشید. زگیل‌ها همچنین می‌توانند روی دهانه رحم (داخل واژن) بدون اینکه فرد بداند رشد کنند. سپس ممکن است عفونت را به شریک جنسی خود منتقل کنند.

اسید سالیسیلیک چقدر در درمان زگیل موثر است؟

محلول های اسید سالیسیلیک چندین بار در روز در طول چند هفته روی پوست استفاده می شود. محلول یک لایه نازک روی زگیل تشکیل می دهد. این لایه قبل از استفاده مجدد از محلول برداشته می شود. نحوه استفاده از اسید سالسیلیک اینگونه است که ابتدا شما زگیل را به مدت ۱۰ الی ۲۰ دقیقه در آب می گذارید و بعد آن با استفاده از سنگ پا پوست مرده زگیل را جدا کرده بعد از اتمام این کار اسید سالسیلیک را به روی زگیل بمالید و برای گرفتن نتیجه خوب بهتر است که در روز یک یا دو بار به مدت ۱۲ هفته این کار را انجام دهید.

بنابراین درمان با اسید سالیسیلیک به ۱۴ نفر از ۱۰۰ نفر کمک کرد تا سریع تر از شر زگیل خلاص شوند. محلول های اسید سالیسیلیک معمولاً به خوبی تحمل می شوند. سوزش خفیف پوست شایع است. در موارد نادری ممکن است پوست تغییر رنگ داده یا آسیب ببیند. براده کردن لایه بالایی زگیل در طول درمان ممکن است باعث کمی درد یا خونریزی خفیف شود.

کرایوتراپی چقدر موثر است؟

در کرایوتراپی، پزشک با استفاده از نیتروژن مایع روی آن، زگیل را منجمد می کند. این ماده فوق العاده سرد است و سلول های لایه بالایی پوست را از بین می برد. روش های مختلفی برای استفاده از نیتروژن مایع وجود دارد. اغلب با فرو بردن سواب پنبه ای در نیتروژن مایع و سپس نگه داشتن آن در مقابل زگیل برای چند ثانیه انجام می شود. این درمان چندین بار تکرار می شود و بین هر جلسه حداقل یک هفته استراحت وجود دارد. همچنین ممکن است نیتروژن با استفاده از یک نازل کوچک روی زگیل اسپری شود. کرایوتراپی می تواند زگیل های روی دست را سریع تر از بین ببرد.

درمان با اسید سالیسیلیک و سرما درمانی چگونه با هم مقایسه می شوند؟

تعدادی از مطالعات به این موضوع پرداخته اند که آیا یکی از دو درمان (کرایوتراپی یا اسید سالیسیلیک) موثرتر از دیگری است یا خیر. اکثر آنها هیچ تفاوت قابل توجهی پیدا نکردند. موفقیت درمان‌های زگیل می‌تواند به عوامل مختلفی بستگی داشته باشد، از جمله مدت زمانی که زگیل منجمد می‌شود و هر چند وقت یک‌بار درمان انجام می‌شود. یا اینکه محلول سالیسیلیک اسید چقدر قوی است و چند بار و برای چه مدت استفاده می‌شود. از آنجایی که فاکتورهای زیادی در این امر دخیل هستند، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است تا بتوان گفت کدام درمان بیشترین احتمال موفقیت را دارد.

گزینه های درمانی دیگر چیست؟

بسیاری از درمان های دیگر زگیل در دسترس هستند. اما هیچ یک از آنها به طور قانع کننده ای ثابت نشده اند که موثر هستند یا مزیتی نسبت به اسید سالیسیلیک یا کرایوتراپی دارند. بسیاری از این درمان ها اصلا مورد مطالعه قرار نگرفته اند یا اگر مطالعه کرده اند نتایج متناقض هستند. برخی از درمان ها کاملاً پیچیده هستند و تعدادی عوارض جانبی دارند.

پمادها و محلول‌های ویژه:

پمادها و محلول‌های حاوی سایر داروها نیز مورد آزمایش قرار گرفتند، از جمله ۵-fluorouracil (ماده‌ای که رشد سلولی را مهار می‌کند)، آسیکلوویر و ایمیکیمود (داروهای ضد ویروسی) و روی.

تزریق با استفاده از انواع مختلف دارو:

داروهای مختلفی را می توان به زگیل تزریق کرد. اینها شامل بلئومایسین و ۵-فلوئورواوراسیل (هر دو دارو رشد سلولی را مهار می‌کنند)، اینترفرون‌ها (داروهایی که بر سیستم ایمنی تأثیر می‌گذارند) و آنتی‌ژن‌های خاص (موادی که مانند واکسن‌ها باعث ایجاد پاسخ ایمنی می‌شوند) هستند.

کورتاژ:

کورتاژ شامل بریدن یا تراشیدن زگیل با ابزار مخصوص است. زگیل اغلب ابتدا با گچ یا محلول اسید سالیسیلیک درمان می شود.

جراحی لیزری:

در این روش زگیل با استفاده از پرتو لیزر گرم شده و از بین می رود. این درمان می تواند باعث ایجاد اسکار شود.

درمان با لیزر رنگی پالسی:

این درمان شامل استفاده از پرتو لیزر برای گرم کردن و از بین بردن رگ‌های خونی باریکی است که خون را به زگیل می‌رسانند. هدف جلوگیری از تکثیر سلول های پوست است.

لیزر اربیوم یاگ:

این یک لیزر درمانی است که هدف آن از بین بردن سلول های زگیل با حرارت دادن شدید مایع موجود در آنها برای مدت کوتاهی است.